Podniesienie dna zatoki szczękowej – zalecenia, metody, powikłania, cena i więcej!
Sinuslift, nazywany również podniesieniem dna zatoki szczękowej, wbrew pozorom nie jest rzadko wykonywanym zabiegiem. Stanowi ważny etap leczenia implantologicznego, które cieszy się coraz większą popularnością. W niniejszym tekście odpowiemy na najważniejsze pytania dotyczące zabiegu.
Podnoszenie dna zatoki szczękowej po raz pierwszy wykonano w latach 70. ubiegłego wieku. Od tamtego czasu związane z nim procedury zostały udoskonalone, a dzięki wykorzystaniu nowoczesnych materiałów, narzędzi oraz technologii, zabieg jest szybki i bezpieczny dla pacjenta. Stanowi on bardzo ważny wstępny etap zabiegu implantologicznego, który pozwala na trwałe i solidne osadzenie implantu w szczęce u tych pacjentów, u których występuje niedostateczna ilość tkanki kostnej. Co jeszcze warto wiedzieć o zabiegu sinuslift?
Podniesienie dna zatoki szczękowej – dlaczego jest ważne dla powodzenia zabiegu implantologicznego?
Zatoki szczękowe to symetrycznie ułożone jamy o kształcie piramidy. Wypełnione są powietrzem i wyścielone błoną śluzową. Pełnią one kilka ważnych funkcji m.in. nawilżają i ogrzewają wdychane powietrze, izolują ośrodki nerwowe, chronią narządy zmysłów przed urazem oraz są narządami rezonacyjnymi, które wpływają na barwę głosu. Zatoki sięgają zazwyczaj od czwartych do siódmych zębów po obu stronach łuku zębowego, przy czym wielkość i kształt jamy może się różnić w zależności od pacjenta.
Tym, co jednak ważne z punktu widzenia stomatologicznego, a nierzadko również i laryngologicznego, to bliskość dna zatok i korzeni zębów. Najkorzystniej jest, jeśli oddzielone są one kilkumilimetrową warstwą tkanki kostnej. Zdarza się jednak, że korzenie, najczęściej trzonowców, sięgają dna zatoki szczękowej, a tę przykrywa jedynie śluzówka lub cienka blaszka kostna. Może to rodzić problemy laryngologiczne: częste infekcje zatok lub odwrotnie, bakterie z jamy zatok mogą też przenikać do korzeni zakażając zęby.
Z punktu widzenia implantologicznego zbyt mała przestrzeń kostna między dnem zatoki a korzeniami, uniemożliwia trwałe osadzenie tytanowych śrub. Te bowiem nie miałyby podparcia w postaci kości. Dlatego niezbędny jest zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej, który pozwala stworzyć miejsce pod przyszły implant. W tym celu do przestrzeni powietrznej wprowadza się materiał kościotwórczy lub własną tkankę pacjenta, którą pobiera się np. z żuchwy.
Warto również wiedzieć, że nie tylko cechy osobnicze mogą powodować konieczność przeprowadzenia procedury. Niemałe znaczenie mają tutaj również długo utrzymujące się braki zębowe, które doprowadzają do stopniowego zaniku kości.
Podniesienie dna zatoki szczękowej metodą otwartą lub zamkniętą
Wyróżnia się dwie techniki podnoszenie dna zatoki szczękowej: metodę zamkniętą, zwaną osteotomią oraz otwartą, czyli tzw. dojście boczne. Ostatnia wykonywana jest w przypadku dużych zaników kości. Zabieg przeprowadzany jest w przedsionku jamy ustnej. Polega na odwarstwieniu błony śluzowej, a następnie wycięciu niewielkiego okienka w ścianie bocznej zatoki, uniesieniu błony i wprowadzeniu specjalnych kościotwórczych biomateriałów lub wycinka tkanki własnej pacjenta.
Zadaniem materiałów jest stymulowanie procesu regeneracji kości i zwiększenie jej objętości. Wycięte okienko zamyka się przy pomocy resorbowalnej membrany, dzięki czemu nie ma konieczności jej wyjmowania. Niewątpliwymi zaletami tej metody są: większa kontrola nad przeprowadzanym zabiegiem oraz możliwość uzyskania uniesienia dna zatoki nawet o 10 mm. Główną wadą jest z kolei odroczenie zabiegu implantologicznego do czasu augmentacji kości.
Podnoszenie dna zatoki szczękowej metodą zamkniętą umożliwia zrekonstruowanie pionowego zaniku kości w zakresie około 3 mm. W przypadku tej techniki wykorzystuje się otwory pod wprowadzane implanty, dlatego nie ma konieczności otwierania światła zatoki.
Choć metoda jest mniej inwazyjna niż poprzednia, w tej technice nie ma takiej kontroli nad przebiegiem zabiegu jak w tzw. wejściu bocznym. Ze względu na brak podglądu ruchów możliwa jest przypadkowa perforacja dna zatoki szczękowej. Dlatego bardzo ważna jest wprawa i doświadczenie specjalisty, który zadba o profesjonalne wykonanie zabiegu.
Podniesienie dna zatoki szczękowej – zalecenia
Przed przeprowadzeniem chirurgicznego zabiegu podnoszenia dna zatoki szczękowej, chirurg może zalecić wykonanie dodatkowych badań lub wydać indywidualne zalecenia np. stosowanie specjalnych, antybakteryjnych płukanek do jamy ustnej lub past do zębów, a także pokazać specjalną technikę mycia zębów po wykonanej operacji.
W przypadku osób obciążonych przewlekłymi chorobami może dodatkowo wymagać dostarczenia specjalnego poświadczenia ze strony lekarza prowadzącego, że stan zdrowia pacjenta pozwala na wykonanie zabiegu. Ten może wdrożyć postępowanie przygotowawcze do przeprowadzenia terapii.
Po wykonaniu procedury chirurg może poprosić o zdjęcie pantomograficzne, które pokaże stan kości szczęki. Badanie obrazowe może być po kilku-kilkunastu tygodniach powtórzone w celu weryfikacji procesu rekonwalescencji tkanki kostnej. Po samym zabiegu zaleca się natomiast przykładanie zimnych okładów w okolice miejsca zabiegowego, spożywanie miękkich, letnich pokarmów oraz odpoczynek.
Ważne, aby w tym czasie nie dźwigać ciężkich przedmiotów, nie wykonywać gwałtownych ruchów głową czy nie uprawiać aktywności fizycznej przez około 3 tygodnie. Ze względu na różnicę ciśnień zaleca się również unikanie podróży samolotem. Należy też przestrzegać zaleceń lekarza odnośnie dbania o higienę jamy ustnej, wizyt kontrolnych, a także zażywać wskazane przez niego środki przeciwbólowe czy antybiotyki, jeśli takie zostaną zapisane.
Podnoszenie dna zatoki szczękowej – powikłania
Czy bezpieczne jest podniesienie dna zatoki szczękowej? Powikłania mogą wystąpić po każdym zabiegu chirurgicznym, dlatego zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza. Sam zabieg można uznać za bezpieczny, przy czym wiąże się z on z przerwaniem ciągłości tkanek.
Możliwe powikłania, którymi obarczone jest podniesienie dna zatoki szczękowej: opuchlizna, rozległy siniak i ból. Warto mieć na uwadze fakt, że te na pozór niegroźne objawy, w miarę nasilania, mogą przerodzić się w stany zapalne. Należy wówczas zgłosić się do lekarza, który wykonywał zabieg, o ile ten nie wyznaczył dodatkowej wizyty po dobie lub dwóch od wykonanego sinusliftu.
Rzadziej występującymi skutkami ubocznymi zabiegu są: przerwanie błony śluzowej czy perforacja dna zatoki szczękowej. Natomiast bardzo rzadkimi powikłaniami: utrata materiału kościotwórczego lub rozejście się brzegów rany.
Podniesienie dna zatoki szczękowej – cena
Ile może kosztować podnoszenie dna zatoki szczękowej? Cena uzależniona jest od co najmniej kilku czynników. Na koszt może wpłynąć wybór metody (otwarta lub zamknięta), stopień trudności procedury, a także materiał kościotwórczy. Najczęściej należy liczyć się z ceną około 4000-5000 zł. Jest to spory koszt, jednak jego poniesienie w znacznym stopniu przyczynia się do poprawy komfortu i jakości życia.
Dzięki zabiegowi możliwe jest wszczepienie implantów, które pozwolą przywrócić fizjologiczne funkcje żucia czy poprawić estetykę uśmiechu. Warto zatem zdecydować się na podniesienie dna zatoki szczękowej. Opinie, jakie ta procedura chirurgiczna zdobyła na przestrzeni lat, sprawiają, że jest ona chętnie wprowadzana do oferty gabinetów, a pacjenci coraz częściej decydują się na jej wykonanie.